Blog
Waarom schilder ik, wat ik schilder?
08/04/2022
Veel collega kunstenaars hebben heel duidelijk voor ogen wat ze willen schilderen als ze beginnen aan een nieuw schilderij.
Voor mij ligt dat anders .
Het heeft wel even geduurd voordat ik wist hoe het voor mij werkt.
Zonder exact te weten wat ik nu eigenlijk op doek wil uiten, begin ik.
Een kleurenpalet en vaak een lijnenspel vormen samen een soort 'idee' in mijn hoofd, zonder daadwerkelijk een plan te vormen.
Het gevecht aangaan met het 'blote doek', zo noem ik het.
Iedere keer weer een enorme uitdaging!
Niet weten wat je schildert maar je laten leiden door kleuren en lijnen.
En door dat stukje papier.
Daar begint het altijd weer mee.
Groot of klein, maar altijd aanwezig.
Mijn manier van textuur creëren.
Gaandeweg het schilderproces ontstaat er gevoel met het kunstwerk in wording.
Vooral door veel te kijken.
En tijdens het kijken voel ik vaak de associatie met opgeslagen beelden.
Herinneringen in mijn hoofd.
Ruig gesteente langs de kustlijn van Sydney bijvoorbeeld of de overweldigende natuur van Tasmanië
Maar ook dichter bij huis, zoals rondjes schaatsen op natuurijs bij mijn oma vroeger in het Noorden van het land.
Gebladerte in vergane staat, op een bospad tijdens het uitlaten van onze hond.
Beelden doemen ineens op.
Ik heb het eens geprobeerd om te draaien.
Iets op doek te creëren met voorbedachte rade, zeg maar.
Met een doel voor ogen.
Het werd helemaal niks.
Leek nergens op.
Dan ontstaat er bij mij geen connectie, gevoel of emotie.
Voor mij werkt het prima, gewoon Go With the Flow.
Heerlijk vrij werken.
Zonder regels, doen wat goed voelt.
En zonder titels, die ervaar ik vaak als beklemmend.
Dat is uiteraard echt heel persoonlijk.
Bij het zien van Kunst worden hersengebieden die betrokken zijn bij de beleving van emotie, geactiveerd.
Emotie is natuurlijk voor iedereen weer anders en de beleving dus ook.
Niet oordelen, alleen maar kijken en voel wat het teweeg brengt.
Laat het spreken tot jouw eigen verbeelding.
